วันที่เจ้าเหมียวเปลี่ยนสถานะจากสัตว์เลี้ยงเป็น “ภาระ” ปลายทางของพวกมันหากไม่ใช่ข้างถนน

ก็คงเป็นวัดที่อยู่ห่างไกลจากเตียงอุ่น เมื่อไม่มีคนคอยให้อาหารและน้ำสะอาด 

เจ้าเหมียวจึงต้องกระเสือกกระสนเอาตัวรอดแบบวันต่อวัน  

ขณะที่มีคนกลุ่มเล็ก ๆ คอยนำอาหาร น้ำดื่ม และพาไปรักษาพยาบาลตามอัตภาพ 

แต่นั่นคงไม่เพียงพอต่อปริมาณแมวจรจัดที่สูงจนแตะตัวเลขหกหลัก

แม้จะยังมองไม่เห็นทางออกของปัญหา แต่พวกเขาก็ยังไม่ย่อท้อ พาเจ้าเหมียวไปอาบน้ำแต่งตัว 

แล้วมาปรากฏกายในห้างสรรพสินค้า ส่งสายตาออดอ้อนเพื่อหาเจ้าของใหม่

ที่จะมาเติมเต็มให้เจ้าเหมียวมีฐานะเป็น “สัตว์เลี้ยง” ที่สมบูรณ์อีกครั้ง

ตลอดเส้นทางจากหลังกุฏิสู่สะพานริมคลองล้วนเต็มไปด้วยความทรงจำอันสวยงาม ฟรานซ์กับบินสลับกันเล่าถึงภาพประทับใจ 

เช่น ฉากแมวคาบลูกวิ่งไปบนหลังคาเพื่อหลบภัย การพบเจอโรซ่า แมวสีขาวปลอดที่เพิ่งได้เจ้าของใหม่เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา 

เจ้าแมวสีทองแดงถุงเท้าขาวที่ตายไปเพราะเชื้อไวรัส ลูกแมวน้อย ๆ ห้าชีวิตที่พระสงฆ์พบในกระโปรงหน้ารถกระบะ 

และทอมมี่ แมวสีส้มสลับขาวสุดที่รักของฟรานซ์

บางตัวโชคดีได้เจ้าของใหม่ บางตัวโชคร้ายจากไปอย่างไม่หวนกลับ หลายตัวยังคงอยู่ที่วัดโดยไม่รู้อนาคต

“เมื่อวานผมมาที่นี่และเจอกล่องเก่า ๆ ถูกทิ้งไว้ เดินเข้าไปดูก็พบว่าในกล่องมีลูกแมวสามตัว 

ผมโกรธมากว่าพวกเขาทำแบบนี้ได้อย่างไรเพราะในกล่องไม่มีน้ำ ไม่มีอาหาร ลูกแมวได้แต่รอวันตายเพราะไม่มีแม่ให้นม” 

เขากล่าวอย่างโกรธเคือง และเล่าต่อว่าหากเขาพบลูกแมวถูกทิ้งไว้ที่วัด เขาจะพาไปที่คลินิกทันที 

เพราะลูกแมวต้องการการดูแลเป็นพิเศษ และหากทิ้งไว้ก็แทบไม่มีโอกาสรอด

ฟ้ามืดลงแล้ว ขณะที่บินเดินกลับมาจากให้อาหารที่จุดสุดท้าย ฟรานซ์นั่งพักเหนื่อยอยู่ใต้ต้นไทร บ่นกับผมเบา ๆ ว่า

เขาเริ่มแก่เกินไปกับการก้ม ๆ เงย ๆ วางถาดอาหารแล้ว สองสามีภรรยาหิ้วตะกร้าใบใหญ่เดินกลับไปที่รถ 

ใบหน้าของทั้งคู่ต่างระบายด้วยรอยยิ้ม

เจ้าเหมียวนอนเรียงรายรอเวลาฟื้นหลังจากทำหมันในงาน “รักษ์แมวปาร์ตี้ งานนี้เหมียวมีบ้าน”

ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ซึ่งจัดทำหมันให้แมวจรโดยผู้ที่พามาไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย

แต่ผู้พาแมวมาจะต้องมีเวลาดูแลแมวหลังผ่าตัด

การทำหมันแมวเพศเมียซึ่งต้องผ่าเปิดช่องท้องและตัดรังไข่ทิ้ง

ขณะที่บางคนมองว่าการทำหมันแมวเป็นการทำบาป

แต่กลุ่มคนที่ทำงานเกี่ยวกับแมวจรจัดมองว่านี่คือการแก้ปัญหาแมวจรในระยะยาว

เพราะแมวสืบพันธุ์เร็วมาก มันอาจมีลูก ๓-๔ ครอกต่อปี

ตัวเลขชีวิตที่ต้องถูกพรากไปสูงเท่ากับครึ่งหนึ่งของชีวิตที่จะได้มีบ้านอยู่อย่างปลอดภัย 

เมื่อเทียบกับการปล่อยให้อยู่วัด ใช้ชีวิตตามยถากรรม ทำให้การตัดสินใจเลือกทางออกอยู่ในพื้นที่สีเทา

กระแสนิยมเลี้ยงแมวทำให้แมวได้ “ขึ้นห้าง” มีเทศกาลแมวแทบทุกสัปดาห์ตามห้างสรรพสินค้าต่างๆ

เป็นโอกาสที่แมวไร้บ้านจะเปลี่ยนชีวิตสู่อ้อมกอดอุ่นของเจ้าของใหม่

โดย “โครงการรักษ์แมว ปันน้ำใจให้แมวจร” คอยดูแลการเปลี่ยนผ่านอย่างใกล้ชิด

(ภาพ : กรดล แย้มสัตย์ธรรม)